വര്ഷങ്ങള്ക്ക് മുന്പ്..., ഞാനന്ന് 5-ആം ക്ലാസ്സില് പഠിക്കുന്നു....!! “നാന” സിനിമാ വാരികയില് മഹാനടന് മോഹന്ലാലിന്റെ അഡ്രസ്സ് കണ്ടപ്പോള് തോന്നിയ പൊട്ടബുദ്ധിയേക്കുറിച്ച് ഓര്ത്ത് പിന്നീട് ഒരു പാട് ചിരിച്ചിട്ടുണ്ട്. അതിങ്ങനെ ആയിരുന്നു... ആയിടക്ക് കണ്ടു മറന്ന കുറെ സിനിമകളുടെ കഥകളെ കോര്ത്തിണക്കി ഒരു കഥയെഴുതി. അതില് എനിക്കായ് ഒരു കഥാപാത്രത്തേയും ചേര്ത്ത് “നാന”യില് കണ്ട മോഹന്ലാല് അഡ്രസ്സിലേക്ക് അയക്കാന് തയാറാക്കി വച്ചിരിക്കുകയായിരുന്നു. അങ്ങനെ ഇരിക്കെയാണ്... അമ്മ ആ കഥ കണ്ടു പിടിച്ചത്. അമ്മ അത് വായിച്ച് നടുങ്ങി. എന്തുകൊണ്ടോ... അതിനൊരു സപ്പോര്ട്ടും തന്നില്ലാ എന്നു മത്രമല്ലാ... അതിന്റെ പേരില് കുറെ തല്ലും തന്നു. കൂടാതെ എന്റെ (ആദ്യ)സിനിമക്കുള്ള കഥ വലിച്ചു കീറി അടുപ്പിലിട്ടു. എനിക്കന്ന് വല്ലാണ്ട് സങ്കടം തോന്നി. എന്നാല് പിന്നീട് വലുതായപ്പോള്... അക്കാര്യം ഓര്ത്ത് ചിരി വന്നിട്ടുണ്ട്.
എന്നാല്.... കാലം വഴിമാറിയത് എനിക്കായിട്ടായിരുന്നു. ഇന്ന് ഇതാ ഞാനെന്റെ ആദ്യസിനിമാ എന്ന സ്വപ്നത്തെ സാക്ഷാത്കരിച്ചിരിക്കുന്നു. “സാന്ത്വനതീരം” എന്ന് പേരിട്ട, 42 മിനിറ്റ് നീണ്ടൂ നില്ക്കുന്ന ഷോര്ട്ട് ഫിലിം. അതിന്റെ ആദ്യപ്രദര്ശനം ഇക്കഴിഞ്ഞ നവംബര് 30-ആം തിയതി വിജയകരമായി നടത്തുകയും ചെയ്തു.
ഇവിടെ മുംബയില്, എന്റെ ഇടവകപള്ളിയില് - ഇന്ഫന്റ് ജീസസ് ചര്ച്ച്, വിക്രോളി - എല്ലാ കൊല്ലവും ആഘോഷപൂര്വ്വം കൊണ്ടാടുന്ന ഇടവകദിനത്തിന്റെ അവസാനം എന്റെ നേതൃത്വത്തില് ഒരു നാടകം നടത്തപ്പെടുക എന്നത് കുറെ വര്ഷങ്ങളായി പാലിച്ചു പോന്നിരുന്ന ഒരു പരിപാടി ആയിരുന്നു. ഇക്കൊല്ലവും ഇതേ ആശയം പള്ളിക്കമ്മറ്റി മുന്നോട്ട് വച്ചപ്പോള് ഒരാവേശത്തില് പറഞ്ഞ ഒരു പഴയ ആശയമായിരുന്നു ഒരു ചെറുഫിലിം എന്നത്. പണ്ട് ഞങ്ങള് അഞ്ച് പേര് (ഷില്സ്, ദീപു, ഫ്രഡി, ജോസഫ് പിന്നെ ഞാന്) ബാച്ചിലേഴ്സ് ആയി താമസിച്ചിരുന്ന കാലത്ത് തോന്നിയ ഒരാശയമായിരുന്നു ഒരു ഷോര്ട്ട് ഫിലിം പിടിക്കുക എന്നത്. അതാണ് ഞാന് പറഞ്ഞത്. എല്ലാവരും അതിനെ പറ്റുമെങ്കില് അങ്ങനെ ആകട്ടെ എന്നു പറഞ്ഞപ്പോള് പെട്ടു പോയത് ഞാന് തന്നെ ആയിരുന്നു. എന്തായാലും... ഭാഗ്യത്തിന് നാട്ടില് നിന്നും എന്റെ സുഹൃത്ത് രജീഷും മുംബയില് എനിക്കൊപ്പം വന്നത് അതേ നേരത്തായിരുന്നു. അങ്ങനെ വിജയകരമായി എന്റെ ആദ്യസിനിമാ എന്ന സ്വപ്നം പൂവണിഞ്ഞു.
ഇതാ ഞാനെന്റെ ആദ്യസിനിമയുടെ - [കഥ, തിരക്കഥ, സംവിധാനം] - തിരക്കഥ, എന്റെ ആ സുഹൃത്തുക്കളെ (ഷില്സ്, ദീപു, ഫ്രഡി, ജോസഫ് ) നന്ദിയോടെ ഓര്മ്മിച്ചു കൊണ്ട് നിങ്ങള്ക്കായി ഇവിടെ സമര്പ്പിക്കുന്നു.


============================================
(നീണ്ട വഴിയിലൂടെ (റോഡ്) സജീവ് ഓടി വരുന്നു.... മുന്പില് പോകുന്ന പാപ്പച്ചനെ വിളിച്ചുകൊണ്ട്...)
സജീവ്: പാപ്പച്ചനങ്കിളേ... അങ്കിളേ....
(മുന്നിലൂടെ നടന്ന് പോകുന്ന പാപച്ചന്, സജീവിന്റെ വിളി കേട്ട് നില്ക്കുന്നു... തിരിഞ്ഞു നോക്കുന്നു...)
പാപ്പച്ചന്: ങ്ഹാ... നീയോ...!!
(സജീവ് ഓടി കിതച്ച് പാപ്പച്ചന്റെ അടുത്ത് വന്ന് നില്ക്കുന്നു...)
സജീവ്: ഹോ... എതൊരു സ്പീഡിലാ പാപ്പച്ചനങ്കിളിന്റെ നടപ്പ്...!! ഞാനെത്ര നേരായെന്നോ വിളിച്ചോണ്ട് ഓടാന് തുടങ്ങീട്ട്...!!
പാപ്പച്ചന്: ഏന്റേടാ... ഞാനേ ഇത്തിരി സ്പീഡില് നടക്കുവാരുന്നു... വീട്ടില് കൊറച്ച് ഗസ്റ്റ് വന്നിട്ടുണ്ടേ...!! വാ നമുക്ക് നടന്നോണ്ട് സംസാരിക്കാം...!!!
(രണ്ടു പേരും നടക്കുന്നു...)
സജീവ്: ഓ...!! അല്ലാ...!! അങ്കിളേ ഞാന് പറഞ്ഞ കാര്യം....??? എങ്ങനേലും ഒന്ന് ...!!!
പാപ്പച്ചന്: എടാ... അത് നീ പേടിക്കുവൊന്നും വേണ്ടാടാ...!! അക്കാര്യം ഞാനേറ്റു...!! എനിക്ക് പോയി സംസാരിക്കാന് ഒരു അവസരം കിട്ടിയില്ലാടാ...!!! (ഒന്ന് നിറുത്തിയിട്ട്) സാരമില്ലാ..!
സജീവ്: എന്താ ചെയ്കാ...!! എങ്ങനേലും ഒന്ന് ശരിയാക്കി താന്നേ...!!
പാപ്പച്ചന്: എന്റേടാ... നീ അക്കാര്യം ഓര്ത്ത് പേടിക്കേണ്ട...!! ഈ ഞാനൊന്ന് പറഞ്ഞാല് മതി..!! കാര്യം എപ്പോ റെഡി ആയെന്ന് ചോദിച്ചാല് മതി.
സജീവ്: പാപ്പച്ചനങ്കീളിന്റെ ഒരൊറപ്പേലാ ഇപ്പോ എല്ലാം...!!!
പാപ്പച്ചന്: പിന്നല്ലാതെ... ഈ ഒരു ചെറിയ കാര്യം എനിക്ക് ചെയ്യാന് പറ്റിയില്ലേല് പിന്നെ എന്തോന്ന് ചെയ്യാനാടാ ഇവിടുത്തെ വലിയ പുള്ളി ആയിട്ട് നടക്കണേ...!!! ഹല്ലാ പിന്നെ...!!!
(സജീവ് സമ്മതിക്കുന്ന മട്ടില് ചിരിക്കുന്നു...)
പാപ്പച്ചന്: വാ ഇത്തിരി പെട്ടന്ന് നടക്ക്..!! ങ്ഹാ.. പിന്നെയൊരു കാര്യം.... നിന്റെ കാര്യം നടക്കാനായിട്ട് ഒരു മൂന്നോ നാലു രൂപ വീശണ്ടി വരും ചിലപ്പോ കെട്ടൊ..!!!
(സജീവ് സംശയത്തോടെ പാപ്പച്ചനെ നോക്കുന്നു.)
പാപ്പച്ചന്: ഹേയ്... എനിക്കല്ലാടാ...!! കാര്യം കാണാന് ഇങ്ങനേ ചില പണികളൊക്കെ ആവശ്യമാണേ... അതാ...!!! പണത്തിനു മീതെ പരുന്തെന്നല്ലാ.. ഒരീച്ച പോലും ഇപ്പോ പറക്കില്ലാ മോനേ...!!! (പാപ്പച്ചന് ഒരു വല്ലാത്ത ചിരി ചിരിക്കുന്നു...)
(സജീവും ചിരിക്കുന്നു...)
===========================================
(ബീനാമോള് മറ്റൊരു കുട്ടിക്കൊപ്പം സ്കൂള് ഡ്രസ്സില് പാലത്തിലൂടെ -കണ്ണംവാര് ഓവര്ബ്രിഡ്ജ് - കളിച്ച് ചിരിച്ച് നടന്നു വരുന്നു. എതിരെ നിന്നും ട്രസ്റ്റി അവറാച്ചന് നടന്നു വരുന്നു. സീനാമോള് ചിരിച്ച് കാണിക്കുന്നു.)
അവറാച്ചന്: ങ്ഹാ... മോള് സ്കൂളീന്ന് വരികാ...???
ബീനാമോള്: അത് പിന്നെ യൂണിഫോമും ബാഗും ഒക്കെ കണ്ടാലറിഞ്ഞൂടേ...??
അവറാച്ചന്: അമ്പടീ മിടുക്കീ....!! അല്ലാ... പപ്പാ ഉണ്ടൊ വീട്ടില്...??
ബീനാമോള്: ഇല്ലാ.. ജോലിക്ക് പോയിരിക്കുവാ...!!
അവറാച്ചന്: എന്നാലേ... പപ്പാ വൈകിട്ട് ജോലി കഴിഞ്ഞ് വരുമ്പോ പറയണം... നാളെ പള്ളീല് കമ്മിറ്റി മീറ്റീംഗ് ഉണ്ടെന്ന്...!
ബീനാമോള്: ഉം... പറയാം...!!!
അവറാച്ചാന്: ആരു പറഞ്ഞൂന്ന് പറയും...???
ബീനാമോള്: അതൊക്കെ എനിക്കറിയാം...!!
അവറാച്ചന്: എന്നാലൊന്ന് പറഞ്ഞേ...!!!
ബീനാമോള്: പള്ളീല് പൈസാ പിരിക്കുന്ന ട്രസ്റ്റിയങ്കിള്...!!! റ്റാറ്റാ അങ്കിള്....!!
(സീനാ മോള് ഓടി പോകുന്നു.... അവറാച്ചന് ചിരിക്കുന്നു...!!!)
===========================================
(ഒരു പെണ്ണിന്റെ റൂം - സീനയുടേത്)
(സീനാ എങ്ങോട്ടോ പോകാന് റെഡിയാവുന്നതാണ് സീന്: - കബ്ബോര്ഡില് നിന്നും ഡ്രസ്സുകള് മാറ്റി മാറ്റി സെലക്ട് ചെയ്യുന്നു - കബ്ബോര്ഡിലെ ഡ്രസ്സുകള് മാറ്റി മാറ്റി നോക്കുന്നത് മാത്രം സീനില്. ഒന്ന് തിരഞ്ഞെടുക്കുന്നു. തുടര്ന്ന് തിരഞ്ഞെടുത്ത ഡ്രസ്സ് ദരിച്ച് - “യൂ ടേണ്“ - തിരിഞ്ഞ് സീനായെ ഇന്ട്രഡ്യൂസ് ചെയ്യുന്നു...! തുടര്ന്ന് കണ്ണാടിക്കു മുന്നില് മെയ്ക്കപ്പ് ചെയ്യുന്നു...! പല പോസില് കണ്ണാടിയില് സ്റ്റയില് നോക്കുന്നു....)
===========================================
സീന് - 3 - എ
(ഡൈനിംഗ് റൂമില് നിന്നു കൊണ്ട് പാപ്പച്ചന് ഫോണ് വിളിക്കുന്നു. സൈഡില് ഒരു ടേബിളില് ഇരുന്ന് സിജോ പഠിക്കുന്നുണ്ട്...!!)
(പള്ളിയില് അച്ചന്റെ മുറി.... അച്ചന് ളോഹയുടെ ബട്ടന്സിടുന്നു.... ഫോണ് ബെല്ലടിക്കുന്നു... അച്ചന് ഫോണെടുക്കുന്നു...)
അച്ചന്: ഹലോ...
പാപ്പച്ചന്: ഹലോ....
അച്ചന്: ഹലോ... ആരാ...??
പാപ്പച്ചന്: ങ്ഹാ... ഇത് ഞാനാ അച്ചാ... പാപ്പച്ചന്.
അച്ചന്: ങ്ഹാ... പറ പാപ്പച്ചന് ചേട്ടാ...!!
പാപ്പച്ചന്: അച്ചന് തിരക്കിലാണോ...???
അച്ചന്: ഞാന് പള്ളീലോട്ട് ഇറങ്ങാന് തുടങ്ങുകയായിരുന്നു...!! എന്തു പറ്റി പാപ്പച്ചഞ്ചേട്ടാ...?? അത്യാവശ്യം എന്തെങ്കിലും...??
പാപ്പച്ചന്: ങ്ഹാ... അതെയ് അച്ചാ... അത്യാവശ്യോന്ന് ചോദിച്ചാല്... അങ്ങനെ ഒന്നും ഇല്ലാ..!! അല്ലാ... കുര്ബാന കഴിഞ്ഞ് ഒരഞ്ചു മിനിറ്റ് കാണാന് പറ്റുമോ...???
അച്ചന്: ഇന്നിപ്പോ... കുര്ബാന കഴിഞ്ഞാല് പള്ളിക്കമ്മറ്റി മീറ്റിംഗില്ലേ പാപ്പച്ചേട്ടാ..!! അല്ലെങ്കില് പിന്നെ കുര്ബാനക്ക് മുന്നേ കാണാം. പാപ്പച്ചന് ചേട്ടന് ഇത്തിരി നേരത്തെ വന്നാല് മതി....!!!
പാപ്പച്ചന്: എന്നാല് പിന്നെ അങ്ങനെയാവട്ടെ...!! ഞാനൊരു അര മണിക്കൂര് മുന്ന് എത്താം.
അച്ചന്: എന്നാലാട്ടെ...!!
(പാപ്പച്ചന് ഫോണ് വച്ചിട്ട് തിരിയുമ്പോള്, സീനാ ഒരു ബാഗും തോളീല് തൂക്കി പുറത്തേക്ക് പോകാന്.. കടന്ന് പൊകുന്നു)

പാപ്പച്ചന്: ഇന്ന് ഞായറാഴിച്ചയായിട്ട് നീയെങ്ങോട്ടാ...??
സീനാ: ഇന്ന് ഞങ്ങള് ഫ്രണ്ട്സെല്ലാം കൂടി.... രാഹുലിന്റെ വീട്ടില് പോകുവാ. ഇന്നവന്റെ ബെര്ത്ത്ഡേയാ.
പാപ്പച്ചന്: അതിനു ബര്ത്ത്ഡേ പാര്ട്ടിയൊക്കെ സാധാരണ വൈകുന്നേരങ്ങളിലല്ലേ...?? ഈ രാവിലെ രാവിലെ?
സീനാ: എല്ലാ ഫ്രണ്ട്സും രാവിലെ പോകുമ്പോ ഞാന് മാത്രം വൈകുന്നേരം പോകണോ...??
പാപ്പച്ചന്: ങ്ഹും... ഇന്ന് ഞായറാഴിച്ചയാ... പള്ളിയില് പോകാന് പറഞ്ഞാല് അതിനു നേരമില്ലാ.
സീനാ: സീ പപ്പാ...! ചര്ച്ചില് പോകാനും ഒന്നും എന്നോട് പറയല്ല്...!! ഓഭി മലയാളം മാസ്സ് കേ ലിയേ..!!!
പാപ്പച്ചന്: എന്താടീ മലയാളത്തിനൊരു കുഴപ്പം?
സീനാ: ദേയ് പപ്പാ...!! എനിക്കിപ്പോ തല്ലു കൂടാനൊന്നും സമയമില്ലാ..!! ഐ ഡോണ്ട് ലൈക്.. ദാറ്റ്സ് ഒന്ലി...!! ആയാം മൂവിംഗ്...!!
പാപ്പച്ചന്: ഇനി കറക്കമെല്ലാം കഴിഞ്ഞ് എപ്പഴാണാവോ തിരിച്ച് വരുന്നത്...??
സീനാ: സീ പപ്പാ... ഞാനിപ്പോ കൊച്ചു കുട്ടിയൊന്നും അല്ലാ. എനിക്കറിയാം എപ്പ വരണംന്നൊക്കെ. ഞാനിത്തിരി കറങ്ങി നടക്കുന്നെങ്കില് തന്നെ അത് ഞാന് സ്വയം ഉണ്ടാക്കുന്ന കാശു കൊണ്ടാ...!! അല്ലതെ പപ്പാടെ ഇത്തിരി പോകുന്ന പെന്ഷന് കാശുകൊണ്ടല്ലാ...!!!
(സീനാ... ദേഷ്യത്തില് നടന്നു പൊകുന്നു... സീനാടെ മമ്മി (അന്നമ്മ) അടുക്കളയില് നിന്നും കടന്നു വരുന്നു...)
അന്നമ്മ: ഇതെന്നതാ മനുഷേനേ രാവിലെ മോളോട് മെക്കിട്ട് കേറുന്നത്...???
പാപ്പച്ചന്: അപ്പോ നീ കേട്ടില്ലേടീ അവള് പറഞ്ഞേച്ചും പോയത്...???
അന്നമ്മ: അതിലിപ്പൊ എന്താ തെറ്റ്...??? അവളു പറഞ്ഞത് ശരിയല്ലായൊ...??? അവളീ പ്രായത്തിലിത്തിരി കറങ്ങി നടന്നില്ലേല് പിന്നെ ഏത് കാലത്ത് നടക്കാനാ...??? അതുമല്ലാ.. നിങ്ങടെ അയ്യായിരം ഉലുവാ പെന്ഷനൊന്നുമല്ലാ അവളുണ്ടാക്കണേ...!! മാസാമാസം മുപ്പതിനായിരം ഉറുപ്പികയാ വാങ്ങണേ...!!! അപ്പോ പിന്നെ അവളിത്തിരി അടിച്ചു പൊളിക്കണതിലെന്താ തെറ്റ്...???
പാപ്പച്ചന്: ഓ... ഞാനൊന്നും പറഞ്ഞില്ലായേ...!!! ദൈവത്തേം പള്ളിയേം മറന്നുള്ള അമ്മേടെം മകളുടെം പൊക്ക് നല്ലതിനല്ലാന്നേ എനിക്ക് പറയാനുള്ളു..!! എനിക്കതിലധികം പറയാനിവിടെ എവിടെയാ വോയിസ് ഉള്ളത്...!!!
അന്നമ്മ: ദേയ് മനുഷേനേ... ഒരു മാതിരി വര്ത്തമാനോം പറഞ്ഞോണ്ട് വരരുതേ...!! നിങ്ങള് മുടങ്ങാതെ ദിവസോം ഇരണ്ടു തവണ വീതം പോകണുണ്ടല്ലോ...!! അത് മതി..!! അതു കഴിഞ്ഞിട്ടുള്ള പുണ്യോക്കെ മതി എനിക്കും മോള്ക്കും...!!! ഒരു പള്ളീം ഉണ്ട്... പണിയൊന്നുമില്ലാത്തെ കുറെ പള്ളീക്കാരും ഉണ്ട്...!!!
(പെട്ടന്ന് സിജോ ഇത്തിരി ദേഷ്യത്തില്)
സിജോ: ഹോ... ഒന്ന് നിറുത്താമോ....!! എനിക്ക് നാളെ എക്സാം ഉള്ളതാ...!
(ഈ സമയം പുറത്താരോ കോളിംഗ് ബെല് അമര്ത്തുന്നു. അന്നമ്മ പോയി വാതില് തുറന്ന് നോക്കുന്നു. പുറത്ത് അപ്പുറത്തെ വീട്ടിലെ ആലീസ്)

അന്നമ്മ: ങ്ഹും...??? എന്താടീ ആലീസേ...??
ആലീസ്: അതേയ് അന്നമ്മേച്ചീ ഇന്നാളൊരു ദിവസം പറഞ്ഞില്ലായോ സീനാക്കൊരു കല്യാണാലോചനേടെ കാര്യം! ഒരു പൈയന്റെ കാര്യം ചേട്ടന് ഇന്നലെ പറഞ്ഞു.
അന്നമ്മ: ചെറുക്കനെന്തു ചെയ്യുവാടി...???
ആലീസ്: ചെറുക്കന് ഒരു പ്രൈവറ്റ് കമ്പനീല് സീനിയര് അകൌണ്ടന്റാ. നല്ല വീട്ടുകാരൊക്കെയാന്നാ ചേട്ടന് പറഞ്ഞേ. അപ്പന് സ്കൂള് മാഷാ. അമ്മ വീട്ടമ്മയായിട്ട് വീട്ടില് തന്നെയുമാ...!!!
അന്നമ്മ: മതി മതീടീ പറഞ്ഞത്...!!! നീയെന്തു കരുതിക്കോണ്ടാ...?? എന്റെ മോള്ക്ക് ഒരു അകൌണ്ടന്റിനെ കെട്ടണ്ട ഗതികേടൊന്നുമില്ലാ ഇപ്പോ...!!!
ആലീസ്: എന്നിട്ട് കുറച്ച് നാള് മുന്പ് അന്നമ്മേച്ചി തന്നെയല്ലേ പറഞ്ഞത്... വല്ല അകൌണ്ടന്റോ മറ്റോ ആയലും കൊഴപ്പമില്ലാന്ന്...!!
അന്നമ്മ: അതന്ന്...!!! ഇന്നിപ്പോ അവള്ക്ക് ജെറ്റ് എയര്വേസിലാ ജോലി..!! മാസാമാസം പത്ത് മുപ്പതിനായിരം രൂഭാ ശമ്പളം വാങ്ങിക്കുന്നുണ്ട്...!! അപ്പോ പിന്നെ ആ ഒരു സ്റ്റാന്ഡേര്ഡിലുള്ള കേസു വല്ലതുമുണ്ടേല് മതി...!!!
(ആലീസ് മുഖം ഒന്ന് കോട്ടി കാണിക്കുന്നു....)
===========================================
(ഒരു കുട്ടി കുര്ബാനക്ക് കൂടാനായി ഓടി വരുന്നു... സങ്കീര്ത്തിയിലേക്ക്... വന്ന് ഒരു നിമിഷം ഒന്നുമറിയാതെ രംഗം വീക്ഷിച്ച് നില്ക്കുന്നു...! അച്ചനും പാപ്പച്ചനും അത്ര രസമല്ലാത്ത രീതിയില് സംസാരം നടക്കുന്നു...! ഇടക്ക് ഇടക്ക് കപ്യാര് വന്ന് പോകുന്നു....)
അച്ചന്: പാപ്പച്ചേട്ടാ... ഞാന് പലതവണ പറഞ്ഞല്ലോ...!! നടക്കില്ല. അതില് കൂടുതല് ഒന്നും എനിക്ക് പറയാനില്ലാ.
പാപ്പച്ചന്: അങ്ങനെ അങ്ങട് തീര്ത്ത് പറയാതെ അച്ചാ...!! കുറച്ചെന്തെങ്കിലും പൈസാ വേണേല് അവന് തരാനും തയാറാ... പള്ളിക്കായിട്ടോ.. അല്ലേല് അച്ചനായിട്ടൊ... എങ്ങനെ വേണേലും.
അച്ചന്: ഞാന് പറഞ്ഞല്ലോ... പാപ്പച്ചേട്ടാ...!! ഇതിനൊരേ ഒരു പ്രതിവിധിയേ ഉള്ളു... അതിതാ...! കുറഞ്ഞത് ഒരു രണ്ടാഴ്ച്ചയെങ്കിലും അവനെ ഈ പള്ളിയില് കുര്ബാനക്ക് കാണണം. ഞായറാഴിച്ച കുര്ബാനക്കെങ്കിലും...!!! അല്ലാതെ പൈസ കാട്ടിയിട്ടൊ... നല്ല വാക്കു പറഞ്ഞിട്ടോ.. എന്റെ ഭാഗത്ത് നിന്ന് ഒരു ഫേവറും പാപ്പച്ചേട്ടന് പ്രതീക്ഷിക്കണ്ടാ...!!!
(പാപ്പച്ചേട്ടന്... ഒരു നിമിഷം ഒരു വല്ലാത്ത ഭാവത്തോടെ അച്ചന്റെ നേരെ നോക്കി ഇരിക്കണു....! എന്നിട്ട് ഇത്തിരി ദേഷ്യത്തില്.... എഴുന്നേറ്റു കൊണ്ട്....)

പാപ്പച്ചന്: ങ്ഹാ... രൂപതേല് വേറെം അച്ചന്മാരും ഉണ്ടോന്ന് ഞാനൊന്ന് നോക്കട്ടെ...!!! ഒരു കുറി കിട്ടാനാണോ ഇവിടെ ബുദ്ധുമുട്ട്. (പുറത്തോട്ട് നടന്നു കൊണ്ട്....) ങ്ഹും.... ഈ പാപ്പച്ചനെത്ര കണ്ടതാ ഈ അച്ചന്മാരേം മെത്രാന്മാരേം....!!!!!
===========================================
സീന് - 5
(കുര്ബാനയുടെ അവസാനത്തെ “വിശുദ്ദീകരണത്തിന്റെ ബലിപീഡമേ“ എന്ന പ്രാര്ത്ഥനയുടെ അവസാനഭാഗം എല്ലാവരും കൂടി ചെല്ലുന്നു. അച്ചന്റെ മുഖം കാണിക്കാതെ ബാക്ക് സൈഡില് നിന്നും ക്യാമറ ഓടിക്കുന്നു...)
അച്ചന്: അറിയിപ്പുകള്. അടുത്ത വരുന്ന ആദ്യ ചൊവ്വാഴ്ച്ച നമ്മുടെ ഊട്ടുതിരുന്നാളിന്റെ വാര്ഷികമാണെന്ന് അറിയാമല്ലോ. എല്ലാവരും അതില് സംബന്ധിക്കുകയും. അതു കൂടാതെ... അന്നേ ദിവസം കഴിയുന്നിടത്തോളം ആളുകള് സഹായിക്കാന് രാവിലെ മുതല് ഉണ്ടാവുകയും ചെയ്യണം...!!! ഇക്കാര്യം ചര്ച്ച ചെയുന്നതിനായി ഈ കുര്ബാനക്ക് ശേഷം കമ്മറ്റി മീറ്റീംഗ് ഉണ്ടായിരിക്കുന്നതാണ്. എല്ലാ കമ്മറ്റിക്കാരും സംബദ്ധിക്കണമെന്ന് താല്പര്യപ്പെടുന്നു. (ഒന്ന് നിറുത്തിയിട്ട്...) ഉം... മാതാവിന്റെ പാട്ട്...!!!
ഗായകസംഘം: നിത്യവിശുദ്ധയാം.... കന്യാമറിയമേ.....
===========================================
(പള്ളിക്കമ്മറ്റി മീറ്റിംഗ് നടക്കുന്നു. അച്ചന് നടുക്ക്. ഒരു വശത്ത് ഫസ്റ്റ് ട്രസ്റ്റി അവറാച്ചന്, മറു വശത്ത് സെകന്റ് ട്രസ്റ്റി സൂസന്ന. ബാക്കി കുറെ ആളുകള്...!! ഒപ്പം ഇത്തിരി ദേഷ്യഭാവത്തില് പാപ്പച്ചനും ഇരിക്കുന്നുണ്ട്.)
അച്ചന്: അപ്പോള് ഞാന് പറഞ്ഞ് വന്നത്... ഇപ്രവാശ്യത്തെ ഊട്ടുതിരുന്നാളിന് എല്ലാം ഒരുക്കാന് വരേണ്ടത് യൂണിറ്റുകാരാണ് എന്നാണെങ്കിലും, എല്ലാവരും ഇത്തവണ വരട്ടെ. വാര്ഷികമല്ലേ കുറഞ്ഞത് 400 - 450 പേര്ക്കുള്ള നേര്ച്ചചോറെങ്കിലും ഉണ്ടാക്കേണ്ടിയിരിക്കുന്നു.
ഫസ്റ്റ് ട്രസ്റ്റി: അപ്പോള് അരിയും മറ്റും വാങ്ങിക്കേണ്ടി വരും.
സെകന്റ് ട്രസ്റ്റി (സൂസന്ന): നേരത്തെ വാങ്ങിയത് തികയത്തില്ലേ അപ്പോ?
അച്ചന്: വാങ്ങിക്കേണ്ടതൊക്കെ വാങ്ങിക്കണം. എന്തെല്ലാം ഉണ്ട്... ഇല്ലാ...ഒന്നൊക്കെ ഒരു ലിസ്റ്റുണ്ടാക്കീട്ട്. അതു വച്ച് വാങ്ങിയാല് മതീല്ലോ.
ചിലര്: അതു ശരിയാ... അതു മതി...( ചിലര് തല കുലുക്കുന്നു...)
പൌലോസ്: (എഴുന്നേറ്റ് നിന്ന്) അതേയ് അച്ചോ വെറുതെ 400 ഉം 500 ഉണ്ടാക്കി വെയിസ്റ്റാക്കണ്ടാ വെല്ല ആവശ്യൊം ഉണ്ടോ?
അച്ചന്: എന്റെ പൌലോസ് ചേട്ടാ, എന്നിട്ട് കഴിഞ്ഞ തവണ മിച്ചം വരികയല്ലാല്ലോ ചെയ്തത് കമ്മറ്റിക്കാര്ക്ക് കിട്ടാതെ വരികയല്ലേ ചെയ്തത്? അതുകൊണ്ട് ഇത്തവണ എങ്ങനെയാണേലും ഒരു 400 ഡബ്ബ കുറഞ്ഞത് വേണം.
(പെട്ടന്ന് പാപ്പച്ചന് ചാടി എഴുന്നേല്ക്കുന്നു...)
പാപ്പച്ചന്: അച്ചനിങ്ങനെ പിടിവാശി പിടിക്കുന്നത് ശരിയല്ല. ഈ ധൂര്ത്തായിട്ട് ചിലവാക്കുന്ന കാശ് ഈ ഇടവകക്കാരുടെതാണെന്നുള്ള കാര്യം അച്ചന് മറക്കരുത്.
അച്ചന്: അതെന്താ പാപ്പച്ചന് ചേട്ടാ... അങ്ങനെ പറയുന്നത്? ഇതിലിപ്പോ ധൂര്ത്തായിട്ട് എന്ത് ചിലവാ വന്നത്?
(കമ്മറ്റിയില് ഇരിക്കുന്നവരും ഇടക്ക് സംസാരിക്കുന്നു.)
സൂസന്ന: ഇതിലിപ്പോ ധൂര്ത്തെന്ന് പറയാനായിട്ട് എന്താ ഉള്ളത്.
പൌലോസ്: 500 പേരൊക്കെ വരുമെന്ന് നമുക്കൊരു ഉറപ്പും ഇല്ലാ.
വേറൊരാള്: എന്നും കരുതി... കഴിഞ്ഞ തവണത്തേത് പോലെ കുറഞ്ഞ് പോകുന്നത് എത്ര അലമ്പാണെന്ന് കൂടി നിങ്ങള് ചിന്തിക്കണം.
പാപ്പച്ചന്: പള്ളിക്കു കുറച്ച് കാശൊള്ളത് എങ്ങനെ തീര്ക്കാന്ന് തിരുമാനിച്ചുറച്ചിറങ്ങിയ മാതിരിയാ ചിലരുടെ സംസാരം. അച്ചനിതെല്ലാം കഴിഞ്ഞിട്ട് സ്ഥലം മാറ്റമാന്നും പറഞ്ഞൊരു പോക്കങ്ങട് പോകും.
അച്ചന്: പാപ്പച്ചന് ചേട്ടനെന്തോ മനസില് വച്ചു കൊണ്ട് സംസാരിക്കുവാ ഇപ്പോ. നമ്മള് ഇത്രേം ഭംഗിയായിട്ട് നടത്തിക്കൊണ്ട് പോകുന്ന ഈ ഊട്ടുതിരുന്നാള് വെറുതെ കുറച്ച് ഭക്ഷണം കുറഞ്ഞ് പോയതിന്റെ പേരില് ചീത്ത പേരുണ്ടാവരുതെന്നെ ഞാനഗ്രഹിക്കുന്നുള്ളു.
പാപ്പച്ചന്: ഇതിപ്പോ... എല്ലാം ഇവിടെ അച്ചന് തന്നെ അല്ലേ തീരുമാനിക്കുന്നത്. ഞങ്ങളൊക്കെ വെറുതെ കമ്മറ്റിക്കാരെന്നും പറഞ്ഞ് ഇരുന്ന് കേട്ടേച്ച് എഴുന്നേറ്റ് പോകാനും.
ബിജോ: എന്റെ പാപ്പച്ചനങ്കിളെ .. ഇങ്ങനെ ഒക്കെ സംസാരിക്കാനിപ്പോ എന്താ ഉണ്ടായത്...? അച്ചന് ആവശ്യമുള്ള കാര്യമല്ലേ പറഞ്ഞുവുള്ളു..!!
പാപ്പച്ചന്: അതേയ്... നീ അധികം സംസാരിക്കണ്ടാ. നീയൊക്കെ എന്നാടാ ഈ പള്ളീം കമ്മറ്റീം ഒക്കെ കാണാന് തുടങ്ങിയെ...???
(ബിജോ മിണ്ടാതാവുന്നു...)
അച്ചന്: അല്ലാ... ബാക്കിയെല്ലാവരും എന്ത് പറയുന്നു...???
പലരും: വാര്ഷികമാ ഇത്തവണ... അപ്പോള് പിന്നെ കുറച്ച് കൂടുതല് വേണമെന്നാ എന്റെ അഭിപ്രായം...!!
മറ്റൊരാള്: എനിക്കും അത് തന്നാ തോന്നുന്നേ...!!!
പൌലോസ്: ഞാനെനിക്ക് തോന്നീയത് പറഞ്ഞൂന്ന് മാത്രം.
പാപ്പച്ചന്: എനിക്കൊന്നും പറയാനില്ലാ...!! അച്ചന് തോന്നുന്നു... അച്ചന് ചെയ്യുന്നു...!! ഹല്ലാ പിന്നെ..!!!
(അച്ചന്റെ മുഖം... “ഇവരോടൊക്കെ എന്താ പറയുകാ” എന്ന മട്ടില് വല്ലാണ്ടാവുന്നു...)
===========================================
(പള്ളിക്ക് പുറത്ത് കമ്മറ്റി മീറ്റിംഗ് കഴിഞ്ഞ് എല്ലാവരും കൂടി നിന്ന് സംസാരിക്കുന്നു.)
ഒരാള്: പാപ്പച്ചനും അച്ചനുമായിട്ടെന്തോ പ്രശ്നം നടന്നിട്ടുണ്ടെന്നാ തോന്നണേ.
ബിജോ: അതെ....അല്ലെങ്കില് പിന്നെ വെറുതെ ഒരു കാര്യോം ഇല്ലാതെ...!! ഭ്രാന്ത് അല്ലാണ്ടെന്താ...??
(ഇത് കേട്ടു കൊണ്ട് പുറകില് വന്ന് നില്ക്കുന്ന പാപ്പച്ചന് ചൂടാവുന്നു... ബിജോയെ കയറി പിടിക്കുന്നു..)
പാപ്പച്ചന്: ആര്ക്കാടാ ഭ്രാന്ത്...??? ഭ്രാന്ത് ആര്ക്കാന്ന്...???
ബിജോ: അങ്കിളേ... ഷര്ട്ടേന്ന് കയെടുക്ക്....!!
പാപ്പച്ചന്: ഇല്ലേല് നീയെന്തോന്ന് ചെയ്യും....????
(ഇത്രയും ചോദിച്ച് പുറകിലേക്ക് ശക്തിയായി തള്ളുന്നു....!
ബിജോ പുറകിലേക്ക് മറിഞ്ഞ് വീഴുന്നു...!
പാപ്പച്ചന് ദേഷ്യത്തില് എല്ലാവരേം ഒന്ന് നോക്കിയിട്ട്.. സ്പീഡില് നടന്ന് പോകുന്നു....!!!
കുറെ പേര് ബിജ്ജോടെ അടുത്ത് ഓടി വന്ന് എഴുന്നേല്പ്പിക്കുന്നു...!
കൈയില് പറ്റിയ മണ്ണൊക്കെ തൂത്ത് കളയുന്നു....!)
ഒരാള്: എന്തേലും പറ്റിയോടാ...???
(പാപ്പച്ചന് നടന്ന് പോകുന്നത് ഒന്ന് നോക്കുന്നു...! ബിജോടെ കണ്ണുകള് ചെറുതാക്കി... ഒരു ചെറിയ ദേഷ്യഭാവം ക്ലോസപ്പില്)
===========================================
സീന് - 8
(എല്ലാ ആദ്യചൊവ്വാഴ്ച്ചകളിലും നടക്കുന്ന ഊട്ടുതിരുന്നാളിനായുള്ള ഭക്ഷണം വയ്ക്കുന്നതു മുതല് അവസാനം നേര്ച്ച കൊടുക്കുന്നതുവരെ ഒരു ഗാനത്തിന്റെ പശ്ചാത്തലത്തില് കാണിക്കുന്നു)
===========================================
(അച്ചന്റെ റൂം. അച്ചന് എന്തൊ എഴുതിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു. ഫോണ് ബെല്ലടിക്കുന്നു. അച്ചന് ഫോണെടുക്കുന്നു.)
അച്ചന്: ഹലോ... അതേ അച്ചനാണ്...!! ങ്ഹാ... പറയച്ചാ...!!! ഇല്ലാ... പറഞ്ഞോളൂ...!
(അച്ചന് ഫോണിലൂടെ എന്തൊക്കെയോ മൂളി കേള്ക്കുന്നതായി കാണിക്കുന്നു. ഫോണിലൂടെ മറുപുറത്താര് എന്ന് കാണിക്കുന്നില്ല. എല്ലാം തലകുലുക്കി കേള്ക്കുകയും... ചിലയിടത്തൊക്കെ... ചെറിയ ചെറിയ “അതേ...”... അല്ലെങ്കില് “ഹേയ്... ഒരിക്കലുമല്ലാ...!” ഇങ്ങനെയൊക്കെ പറയുകയും ചെയ്യുന്നു. അവസാനം....)
അച്ചന്: ങ്ഹാ... കുഴപ്പമില്ലാ അച്ചാ...!!! അച്ചനവിടെ കോളര് ഐഡി ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കില് ആളെ മനസിലാക്കാമായിരുന്നു...!! സാരമില്ലാ...!!ഞാന് നോക്കിക്കോളാം...!! എന്നാല് പിന്നെ ശരി..! ഓകെ.. ബൈ...!!!
(അച്ചന് ഫോണ് വച്ചിട്ട് ഒരു നിമിഷം ചിന്തിച്ച് ഇരിക്കുന്നു....! ഒരു ചെറിയ സങ്കടോം ഒക്കെ മുഖത്ത് മിന്നിമറയാം)
===========================================
സീന് - 10
(ഏലിക്കുട്ടി ചേടത്തി. ഒപ്പം കുറെ അമ്മമ്മാര് നടന്ന് വരുന്നു. ഏലിക്കുട്ടി ചേടത്തിയാണ് മുഖ്യധാരയില് സംസാരങ്ങള്ക്ക് നേതൃത്വം നല്കുന്നത് എന്ന രീതിയിലാണ്. ഏലിക്കുട്ടി ചേടത്തി നടുക്കും ബാക്കിയുള്ളവര് ചുറ്റുമാണ് നടക്കുന്നത്.)
ഏലിക്കുട്ടി: അപ്പോ നീയിതൊന്നും അറിഞ്ഞില്ലേ അപ്പോ...???
ഒരാള്: ഇല്ലാ... എന്താ കാര്യം...???
ഏലിക്കുട്ടി: നമ്മടെ പാപ്പച്ചന് ബിഷപ്പ് ഹൌസില് പോയി അച്ചനെതിനെതിരെ കമ്പ്ലയിന്റ് കൊടുത്തൂന്നേ..!!! അതല്ലേ... ഇന്ന് പ്രസംഗത്തില് അച്ചന് വലിയ സങ്കടഭാവത്തില് ഏതാണ്ടൊക്കെ പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചേ.
മറ്റൊരാള്: പാപ്പച്ചനാ കംബ്ലയിന്റ് കൊടുത്തേന്ന് ആര് പറഞ്ഞാ അറിഞ്ഞേ?
ഏലിക്കുട്ടി: എടീ... കര്ത്താവ് കുരിശേല് കയറിയെങ്കില് ഒറ്റിയത് യൂദാസ് തന്നെ. ഇതിപ്പോ ആരേലും പറയണോ...?? ഊഹിക്കാവുന്നതല്ലേ ഉള്ളു...!!!!
വേറൊരാള്: എന്നാലും...!!
ഏലിക്കുട്ടി: ഒരെന്നാലുമൊന്നുമില്ലാ....!! ഇതിന്റെ പുറകിലൊക്കെ വലിയ കളിയല്ലേ നടന്നേ...!!!
ഒരാള്: അതെന്ത് കളിയാ...???
ഏലിക്കുട്ടി: എടീ... പാപ്പച്ചനേതോ ഒരു പരിചയക്കാരന് പയ്യന് കല്യാണകുറി വേണമെന്നും പറഞ്ഞ് അച്ചന്റെ അടുത്ത് ചെന്നെന്നോ... അച്ചന് കാശു ചോദിച്ചെന്നോ.... ഇല്ലേല് കുറി തരില്ലാന്ന് പറഞ്ഞെന്നോ...!!
മറ്റൊരാള്: എന്നിട്ട് ഞാന് കേട്ടത്... പയ്യന് രണ്ടാഴ്ച്ചയെങ്കിലും കുര്ബാനക്കൊക്കെ വന്നാല് കുറി തരാമെന്ന് അച്ചന് പറഞ്ഞൂന്നാണല്ലോ...!!!
ഏലിക്കുട്ടി: ങ്ഹും.... പിന്നെ.... അതൊക്കെ പറച്ചിലല്ലേ...!! അവസാനം പാപ്പച്ചന് അച്ചനൊട് രണ്ട് തെറീം പറഞ്ഞ് ഇറങ്ങി പോരുവാ ചെയ്തത്...!!!
വേറൊരാള്: ഹോ... എന്നാലും അച്ചനോട് തെറി പറയുകാന്നൊക്കെ വച്ചാല്...!!!
ഏലിക്കുട്ടി: ഓ.. അതിപ്പോ അച്ചനായാലും കപ്യാരായാലും... നിലക്ക് നിന്നില്ലേല് ആരായലും തെറിയൊക്കെ കേള്ക്കണ്ടി വരും...!!!! അത് പറഞ്ഞപ്പഴാ ഓര്ത്തത്.... ആ സൂസന്നിക്കിപ്പോ സെകന്റ് ട്രസ്റ്റിയായേ പിന്നെ ഇത്തിരി അഹങ്കാരം കൂടീട്ടുണ്ട്.. ഇല്ലേടി മറിയേ...!!
മറിയ: ങ്ഹാ... അത് ശരിയാ... എനിക്കുമങ്ങനെ ചിലപ്പോ തോന്നി.
ഏലിക്കുട്ടി: അവളേതോ മൈസൂര് മഹാറാണിയാണെന്ന ഭാവമാ ഇപ്പോ...!!!
(എല്ലാവരും കൂടി ചിരിക്കുന്നു...)
===========================================
സീന് - 11
(പാപ്പച്ചന്റെ വീട് - അന്നമ്മ വാതില് തുറക്കുമ്പോള് സീനാ കടന്ന് വരുന്നു...!! ഇപ്പോള് കരയുമെന്ന ഭാവം മുഖത്ത്. വതില് തുറന്ന പാടെ അവളുടെ റൂമിലേക്ക് ഓടി പോകുന്നു... അന്നമ്മ പുറകേ...)
അന്നമ്മ: എന്തു പറ്റി മോളേ...???
(സീനാ അത് കേള്ക്കാന് നില്ക്കാതെ അകത്തേക്ക് പോയി)
===========================================
സീന് - 12
(മൂന്നോ നാല് പേര് (ആണുങ്ങള്) കൂടി നിന്ന് വെറുതെ സംസാരിക്കുന്നു...)
ഒരാള്: പുള്ളി ആരാ മോന്...!! പുള്ളി ഇത്രേം അല്ലാ... അതിലപ്പുറോം ചെയ്തില്ലേലെ അതിശയമുള്ളു....!!
രണ്ടാമന്: എന്നാലുമിതിപ്പോ ഒരാവശ്യോം ഇല്ലാതെ അല്ലേ...??
മൂന്നാമന്: എന്നു പറഞ്ഞാലിപ്പോ... പുള്ളീടെ വില പോയ പോലെ ആയില്ലേ അവിടെ...???
ഒരാള്: ഹല്ല പിന്നെ...!! അതായത്.. പുള്ളിക്കാരന് എല്ലാം ശരിയാക്കി കൊടുക്കാന്ന് ഏല്ക്കുന്നു... അവസാനം ആ പൈയന്റെ മുന്നില് അടിയേ പോയില്ലേ...!!!!
രണ്ടാമന്: അല്ലെങ്കില് തന്നെ പാപ്പച്ചനാളിത്തിരി പൊങ്ങച്ചക്കാരനാ..!! അങ്ങനെ ഉള്ളപ്പോ പിന്നെ ഈ അടി കിട്ടിയേച്ച് പിന്നെ വെറുതെ ഇരിക്കുമോ...?
മൂന്നാമന്: അച്ചന്റെ ഭാഗത്തേ ഞാന് ന്യായം കാണുന്നുള്ളു...!!!
ഒരാള്: കറക്ടായിട്ടിപ്പോ ഒന്നും പറയാന് പറ്റില്ലാന്നേ...!! ഇനിയിപ്പോ അച്ചന് ശരിക്കും കാശെങ്ങാനും ചോദിച്ചോന്നും അറിയില്ലാല്ലോ...!!!
മൂന്നാമന്: ഇപ്പോ... ആ പൌലോസുമായിട്ടാ പാപ്പച്ചന് വലിയ കൂട്ട്...!! നമ്മളൊടൊന്നും കണ്ടാ നോക്കത്തു പോലുമില്ലാന്നേ...!!! കൂടെ ആ അന്തോണിയും കൂടീട്ടൂണ്ട്...!!!
രണ്ടാമന്: നമ്മളൊക്കെ അച്ചന്റെ ആള്ക്കാരാന്നാ പുള്ളിടെ തോന്നല്...!!!
ഒരാള്: ങ്ഹാ... അതൊക്കെ അങ്ങനെ കിടക്കും... അമ്മേനെ തല്ലിയാലും രണ്ടുണ്ടാവും അഭിപ്രായമെന്നല്ലേ....!!!!
===========================================
(കുറെ ആണ്കുട്ടികള് റോഡില് ക്രിക്കറ്റ് കളിക്കുന്നു. അതില് സിജോയും ഉണ്ട്. ഇടക്ക് ചെറിയ ബഹളവുമൊക്കെയായിട്ട് കളി പുരോഗമിക്കുന്നു. )

(ഈ സമയത്ത് നല്ല സ്പീഡില് ഒരു ബൈക്ക്കാരന് മെയിന് റോഡിലൂടെ പാഞ്ഞ് വരുന്നു. അടുത്ത് മൂന്ന്-നാല് പെണ്കുട്ടികള് സംസാരിച്ച് നില്ക്കുന്നു. ബൈക്ക് കുട്ടികള് ക്രിക്കറ്റ് കളിക്കുന്ന റോഡിലേക്ക് സ്പീഡില് തിരിയുന്നു. )
(പെണ്കുട്ടികള് വണ്ടി വരുന്നത് കണ്ട് ഭളം വയ്ക്കുന്നു...! ക്രിക്കറ്റ് കളിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നവര്ക്കിടയില് വണ്ടി ഇടിക്കുന്നു. ആകെ ബഹളം ഒരു നിമിഷം.)

(സീന് - ആക്സിഡന്റായ കുട്ടിയുടെ കൈ, രക്തതില് കുളിച്ച്... ലോങ്ങ് ഷോട്ടില് വീണു കിടക്കുന്ന ബൈക്കും...)
(ഈ സമയത്ത് നല്ല സ്പീഡില് ഒരു ബൈക്ക്കാരന് മെയിന് റോഡിലൂടെ പാഞ്ഞ് വരുന്നു. അടുത്ത് മൂന്ന്-നാല് പെണ്കുട്ടികള് സംസാരിച്ച് നില്ക്കുന്നു. ബൈക്ക് കുട്ടികള് ക്രിക്കറ്റ് കളിക്കുന്ന റോഡിലേക്ക് സ്പീഡില് തിരിയുന്നു. )
(സീന് - ആക്സിഡന്റായ കുട്ടിയുടെ കൈ, രക്തതില് കുളിച്ച്... ലോങ്ങ് ഷോട്ടില് വീണു കിടക്കുന്ന ബൈക്കും...)
(പാപ്പച്ചന് സോഫായില് വിഷണ്ണഭാവത്തിലിരിക്കുന്നു...! അന്നമ്മ അടുത്തൊരു കസേരയിലും....!!)
അന്നമ്മ: ഇനിയിപ്പോ എന്താ ചെയ്കാ...??? വേറൊന്ന് തപ്പി പിടിക്കാന്ന് വച്ചാല് തന്നെ എന്ന് കിട്ടാനാ...???
പാപ്പച്ചന്: എന്നാലുമെന്റെ ദൈവമേ... എന്തിനാ ഇങ്ങനെ പരീക്ഷിക്കുന്നത്...?? ഞാനായിട്ട് ഒരു തെറ്റും ചെയ്യാഞ്ഞിട്ടും ഒരു വശത്ത് പള്ളിപ്രശ്നം... മറുവശത്ത് ഇങ്ങനേം...!! എനിക്ക് മനസിലാവാത്തത്... ഇത്രേം വലിയൊരു കമ്പനീന്ന് അങ്ങനെ എങ്ങനെയാ ഇത്രേം പേരെ ഒന്നിച്ച് പൊയ്ക്കോളാന് പറഞ്ഞേന്നാ...!!!
അന്നമ്മ: അതല്ലേ അവളു പറഞ്ഞേ...! കമ്പനി നഷ്ടത്തിലായിരുന്നൂന്നേ...!!! അപ്പോ പിന്നെ പറഞ്ഞു വിടുകയല്ലതെ എന്ത് ചെയ്യാന്...!!
പാപ്പച്ചന്: ഇതാ ഞാന് പറഞ്ഞത്... ദൈവത്തെ മറന്ന് നടക്കരുതെന്ന്...!!!
അന്നമ്മ: ദേയ് മനുഷേനെ.. എന്നെക്കൊണ്ട് ഒന്നും പറയിക്കല്ലേ...!! ഞാന് എല്ലാം അറിയുന്നുണ്ട്... നിങ്ങടെ പ്രവര്ത്തനങ്ങളൊക്കെ...!!! എന്നിട്ടവസാനം എന്തായി...??? പള്ളിം പള്ളീക്കാരും എല്ലാവരും നിങ്ങളേ പുറം കാലുകൊണ്ട് ചവിട്ടിതാഴത്തിയില്ലേ...??? എന്നാലും നിങ്ങള് പഠിക്കില്ലാ...!!! അനുഭവിക്ക്... അനുഭവിക്ക്...!!
(പാപ്പച്ചന് ദേഷ്യഭാവത്തില് അന്നമ്മയെ ഒന്ന് നോക്കുന്നു. ഈ സമയം ഫോണ് ബെല്ലടിക്കുന്നു...! പാപ്പച്ചന് എഴുന്നേറ്റ് ഫോണ് എടുക്കുന്നു.)
പാപ്പച്ചന്: ഹലോ...!! ങ്ഹാ... മേം സിജോ കാ പപ്പാ ഹി ബോല്രഹാ ഹൂം...!! ആപ് കോന്..??? ............................. ക്യാ...??? കഹാ ഹൈ വോ...??? നഹീ... നഹീ...!! ടീകേ... ടീക്കേ.... ഹം ലോക് അഭി ആയെ...!!!
(പാപ്പച്ചന് ഫോണ് വച്ചിട്ട്... സോഫായിലേക്ക് ചാഞ്ഞ് മറിയുന്നു...)
അന്നമ്മ: എന്താ പറ്റിയെ...?? ആരാരുന്നു ഫോണില്..???
പാപ്പച്ചന്: വാ നമുക്ക് പൊകാം...!! നമ്മടെ മോനെന്തോ ആക്സിഡന്റ് പറ്റീത്രേ...!! ഗോദ്റേജ് ഹോസ്പിറ്റലിലാക്കീത്രെ...!! വാ...!!
അന്നമ്മ: അയ്യോ.... എന്റെ മോന്....!
(സിനാ അകത്തെ മുറിയില് നിന്നും ഓടി വരുന്നു...)
സീനാ: എന്താ പറ്റിയെ സിജോക്ക്...???
===========================================
സീന് - 15
(ആകെമൊത്തം പ്രശ്നങ്ങളെ ആളുകള് വിലയിരുത്തുന്നതാണ് രംഗം - ഒന്നിനു പുറകെ ഒന്നായിട്ട് ആളുകള് മാറി മാറി വരുന്നു.)
(ശീതള് വീട്ടില് റ്റിവി കണ്ടാസ്വദിച്ചിരിക്കുന്നു. ഇടക്ക് കോളിംഗ് ബെല് ശബ്ദം കേള്ക്കുന്നു. സേഫ്റ്റി വ്യൂവറിലൂടെ നോക്കുന്നു...!!! ഓടീ അകത്തേക്ക് പോകുന്നു. അടുക്കളയില് കറിക്കരിയുന്ന മമ്മി [ത്രേസ്യാക്കുട്ടി] യോട് പറയുന്നു)
(ശീതള് വീട്ടില് റ്റിവി കണ്ടാസ്വദിച്ചിരിക്കുന്നു. ഇടക്ക് കോളിംഗ് ബെല് ശബ്ദം കേള്ക്കുന്നു. സേഫ്റ്റി വ്യൂവറിലൂടെ നോക്കുന്നു...!!! ഓടീ അകത്തേക്ക് പോകുന്നു. അടുക്കളയില് കറിക്കരിയുന്ന മമ്മി [ത്രേസ്യാക്കുട്ടി] യോട് പറയുന്നു)
ശീതള്: മമ്മി... ദേയ് പുറത്ത് ആ... ബി.ബി.സി. ആന്റി വന്നിരിക്കുന്നു...!!
15 - എ:
(ത്രേസ്യാക്കുട്ടി വാതില് തുറക്കുന്നു...)
ത്രേസ്യാക്കുട്ടി: അല്ലാ... ഇതാര് ഏലിക്കുട്ടിയോ...???
ഏലിക്കുട്ടി: ഞാനിതു വഴി പോയപ്പോ വെറുതേ ഒന്ന് കേറിന്നേ ഉള്ളൂന്നേ...!! അല്ലാടി നീയറിഞ്ഞോ പുതിയ വിശേഷം?
(മറ്റൊരു വീടിന്റെ ഉള്ളില് ഏലിക്കുട്ടി ഇരിക്കുന്നു)
വീട്ടിലെ അംഗം: എന്ത് വിശേഷം...??? ഞാനൊന്നു മറിഞ്ഞില്ലാല്ലോ....!!
ഏലിക്കുട്ടി: നമ്മടെ പാപ്പച്ചന് അടിയേ പോയെടി...!! എല്ലാം തകര്ന്നില്ലേ...!!!
15 - സി:
(മറ്റൊരു വീട് - ഏലിക്കുട്ടി മുറുക്ക് കഴിക്കുന്നു.)
വീട്ടിലെ അംഗം: കാര്യം തെളിച്ചു പറയെന്റെ ഏലിക്കുട്ടി...!!
ഏലിക്കുട്ടി: ഞാന് പറഞ്ഞൂന്നൊന്നും പറഞ്ഞേക്കരുത് കേട്ടൊ... നീയായ കാരണം ഞാനങ്ങ് പറയുവാ...!!
15 - ഡി:
(മറ്റൊരു വീട് - ഏലിക്കുട്ടി ചായ കുടിക്കുന്നു)
വീട്ടിലെ അംഗം: ഞാനാരോടും പറയത്തൊന്നുമില്ലാ... ഏലിക്കുട്ടി കാര്യം പറ...
ഏലിക്കുട്ടി: അതേയ്.... പാപ്പച്ചന്റെ മോളുടെ ജോലി പോയില്ലേ... അതിനിടക്ക് ഇന്നലെ പാപ്പച്ചന്റെ മോന് ബൈക് ആക്സിഡന്റും...!!
(മറ്റൊരു വീട് - ഏലിക്കുട്ടി കൈ കഴുകുന്നു)
വീട്ടിലെ അംഗം: ദൈവമേ.... നേരാണോ ഈ പറയണേ...???
ഏലിക്കുട്ടി: ഹല്ലാണ്ട് പിന്നെ... എനിക്ക് ഇതിലിപ്പോ നുണ പറയേണ്ട വല്ല ആവശ്യോം ഉണ്ടോ...???
15 - എഫ്
(മറ്റൊരു വീട് - ഏലിക്കുട്ടി അടുക്കളയില് നില്ക്കുന്നു.)
വീട്ടിലെ അംഗം: ഇതിനാ പറയണേ ദൈവകോപം ദൈവകോപം എന്ന്...!!
ഏലിക്കുട്ടി: ദൈവകോപം മാത്രമൊന്നുമല്ലാന്നേ.... (രഹസ്യം പോലെ) അച്ചന് ശപിച്ചതാന്നേ...!! പിന്നല്ലാണ്ട് അച്ചനിട്ട് പാര പണിയാന് നോക്കിയാല് പിന്നെ അച്ചന് ശപിക്കാതിരിക്കുവോ...??
(മറ്റൊരു വീട് - ഏലിക്കുട്ടി ഇറങ്ങാന് തുടങ്ങുന്നു)
വീട്ടിലെ അംഗം: അല്ലെങ്കില് തന്നെ ആ വീട്ടൂകാര്ക്കാര്ക്കും ഇത്തിരി പോലും ദൈവവിശ്വാസമുള്ളവരല്ലാ...!!!
ഏലിക്കുട്ടി: അതേയതേ...!! അതോണ്ടിപ്പോ അനുഭവിക്കട്ടെ...!!! എന്നാല് പിന്നെ ഞാനിറങ്ങുവാട്ടൊ...! അപ്പുറത്തെ ആ മറിയാമ്മേടെ വീട്ടില് കൂടി എനിക്കൊന്ന് കേറണം...!! പിന്നൊരു കാര്യം ഇതൊക്കെ ഞാന് പറഞ്ഞതാന്ന് ആരോടും പറഞ്ഞേക്കല്ല് കെട്ടൊ...!!! നിങ്ങളോടായ കാരണം പറഞ്ഞൂന്ന് മാത്രം...!!!
(ഏലിക്കുട്ടി പുറത്തേക്ക് പോകുന്നു....)
===========================================
സീന് - 16
(ആളുകളുടെ അഭിപ്രായങ്ങള് - തുടര്ച്ച..!! സമയം വൈകുന്നേരം. വീട്ടിലേക്ക് വീട്ടമ്മ കടന്നു വരുന്നു)
വീട്ടമ്മ: ഇത്രേം ഒക്കെ ആയാലും പാവം നമ്മടെ അച്ചന് ഇന്ന് പള്ളീല് വിളിച്ച് പറഞ്ഞു...! പാപ്പച്ചന്റെ മോന്റെ ഓപറേഷനു വേണ്ടി എല്ലാവരും പൈസാ പിരിവ് കൊടുത്ത് സഹായിക്കണം... പ്രാര്ത്ഥിക്കണം എന്നൊക്കെ...!!!
16 - എ:
(മറ്റൊരു വീട്)
ഗ്രഹനാഥന്: അച്ചനല്ലേ...!! അതൊക്കെ പറയൂന്നേ...!!! ഇങ്ങനെയുള്ള നേരത്തല്ലേ സിമ്പതി പിടിച്ചെടുക്കാന് പറ്റത്തോള്ള്...!!! അല്ലെങ്കില് പിന്നെ അച്ചനെതിരെ ഇത്രേം ചെയ്തിട്ട്... ഇങ്ങനെ സഹായിക്കാന് നില്ക്കാന്ന് വച്ചാല്...???
16 - ബി:
(മറ്റൊരു വീട്)
ഒരാള്: അതൊക്കെ ശരിയായിരിക്കും...! അല്ലെങ്കിലും... ഇതൊക്കെ അച്ചന്റെ തനിയെ ഉള്ള തീരുമാനമൊന്നുമല്ലല്ലോ...!!! കമ്മറ്റീടെ തീരുമാനമല്ലേ പാപ്പച്ചനെ സഹായിക്കണം എന്നുള്ളത്. ങ്ഹാാാ... പിന്നെ ഒന്നുണ്ട്... ആ പാപ്പച്ചന്റെ കാര്യത്തില് അങ്ങേരല്ലാണ്ട് ആ വീട്ടിലെ ആരും പള്ളിയിലേക്ക് വരുകയോ.. ഒന്നുമില്ലാ. പള്ളിയോടും പള്ളിക്കാരോടും ഏതാണ്ട് പുച്ചം പോലെയാ ആ തള്ളക്കും മോള്ക്കും.
16 - സി:
(മറ്റൊരു വീട്)
മറ്റൊരാള്: അങ്ങനെയുള്ളവര്ക്ക് ഇതല്ല ഇതിലപ്പുറോം സംഭവിക്കും...!!! സംഭവിക്കണം... എന്നാലെ പഠിക്കൂ....!!! പിന്നെ സഹായിക്കണമെന്നുള്ള തീരുമാനം....അത് കമ്മറ്റിയുടേതാണെന്നൊക്കെ.... അതൊക്കെ പറച്ചിലല്ലേ...!! പള്ളില് കുറെ വലിയ ടീമുകള് ഉണ്ട്. അവരു പറയുന്നതാ കമ്മറ്റീടേതായിട്ടെടുക്കണത്. അവരില്ലെങ്കില് പള്ളി പൂട്ടി പോകുമെന്നാ അവരുടെ വിചാരം.
16 - ഡി:
(മറ്റൊരു വീട്)
ഒരാള്: എന്നു പറഞ്ഞാലിപ്പോ... പള്ളിയില് കാര്യങ്ങള് നോക്കാന് ആരെങ്കിലും മുന്നോട്ട് വരണോല്ലോ..!! ഈ കാര്യങ്ങള് ചെയ്യുന്നവരെ തന്നെ കുറ്റം പറയുന്നത് ശരിയല്ലാ.
16 - ഇ:
(മറ്റൊരു വീട്)
മറ്റൊരാള്: ഓ... പിന്നെ അവരിപ്പോ എന്തോന്നാ ഇത്ര വലിയാ കാര്യങ്ങള് ചെയ്യുന്നത്...??? എന്തു പരിപാടി ഉണ്ടെങ്കിലും അച്ചനും കൂട്ടാളികളും കൂടി അവരെ തന്നെയങ്ങട് ഏല്പ്പിക്കും... അവരത് എന്തെങ്കിലുമൊക്കെ ആക്കി തീര്ക്കേം ചെയ്യും. എന്നിട്ടവസാനം ഞായറാഴിച്ച കുര്ബാനക്ക് അവരെ പൊക്കി പിടിച്ചോണ്ട് അര മണിക്കുറ് ഡയലോഗ് അച്ചന്റെ വക.... നന്ദി സൂചകമായിട്ട്...!!! എന്നാല് എന്തേലും ആവശ്യമുള്ള കാര്യങ്ങള് വരുമ്പോള് ഇതേ അച്ചന് വേറൊരു ഡയലോഗ് അടിക്കും... “അയ്യോ ഞാനത് മറന്നു...!” എന്ന്.
16 - എഫ്:
(മറ്റൊരു വീട്)
ഒരാള്: അത് ശരിയാ...!! അക്കാര്യത്തില് അച്ചന് മിടുക്കനാ...!! ഇതൊക്കെ ഓരോ നമ്പറാന്നേ ഈ മറവിയൊക്കെ...!!! അല്ഫോന്സാമ്മേനെ സഹനത്തിന്റെ വിശുദ്ധയെന്ന് പറയുന്ന പോലെ... അച്ചനെ നമുക്ക് പിന്നീട് മറവിയുടെ വിശുദ്ധനായിട്ട് പ്രഖ്യാപിക്കണ്ടി വരും...!!!
16 - ജി:
(മറ്റൊരു വീട്)
മറ്റൊരാള്: അതായത് പറഞ്ഞു വന്നപ്പോ... കാര്യങ്ങള് ചെയ്യാന് ഓടി നടക്കുന്നവരും... അച്ചനും കുറ്റക്കാര്...!! വീട്ടിലിരുന്ന് കുറ്റം പറയുന്നവര് ശരിയും അല്ലേ...?? അല്ലാ എന്നെ പോലെ ഈ പള്ളീടെം പള്ളിപ്പണീടെം പുറകെ കഷ്ടപ്പെട്ട് നടക്കുന്നവര്ക്കെന്താ വല്ല പ്രാന്തും ഉണ്ടായിട്ടാ...???
16 - എച്ച്:
(മറ്റൊരു വീട്)
ഒരാള്: അല്ല.. പിന്നെ....!! ജോലീം പണീം കഴിഞ്ഞ് മടുത്തവശാനായിട്ട് വന്നിട്ടാണ് പള്ളീലെ കാര്യത്തിനു വേണ്ടി ഈ ഓട്ടപ്പാച്ചില് നടത്തണത്...!!! എന്നിട്ടവസാനം എല്ലാം കഴിയുമ്പോള് കുറെ കുറ്റങ്ങളും കേള്ക്കണം...!! എന്നാല് പിന്നെ ഈ കുറ്റം പറയുന്നവര് വന്ന് ചെയ്തൂടെ...??? അത് ചെയ്യില്ലാ...!! ചിലപ്പോ ദേഷ്യം വരും...!! ചിലപ്പോ സങ്കടോം...!!!
16 - ഐ:
(മറ്റൊരു വീട്)
മറ്റൊരാള്: സത്യം കെട്ടോ...!! പാവം അച്ചനാണേല് എന്നും നന്മ വരാന് മാത്രമേ ആഗ്രഹിക്കാറുള്ളു....!! പിന്നെ അച്ചനും മനുഷ്യനല്ലേ... ചിലപ്പോ മറവീം പുലിവാലും ഒക്കെ പറ്റൂന്ന് മാത്രം. പാവം അച്ചന്. അച്ചനെന്തു പറയുന്നാവോ...??
===========================================
സീന് - 17
(ഹോസ്പിറ്റലിന്റെ - ഐ.സി.യു - വാതില്ക്കല് വിഷണ്ണനായി ഇരിക്കുന്ന പാപ്പച്ചനും അന്നമ്മയും. അച്ചനും ട്രസ്റ്റിയും കടന്നു വരുന്നു...)
അച്ചന്: എങ്ങനെയുണ്ടിപ്പോള്...?
അവറാച്ചന്: ഒന്നും പറയാറായിട്ടില്ലാ.
അച്ചന്: പേടിക്കാതെ... ഉണ്ണിയീശോ എല്ലാം നേരെയാക്കും...!!! പ്രാര്ത്ഥിക്ക്...!!!
(അച്ചന് പാപ്പച്ചന്റെ കയില് പൈസാ അടങ്ങിയ ഒരു കവറ് കൊടുക്കുന്നു...!! പാപ്പച്ചന്റേം അന്നമ്മേടേം കണ്ണ് നിറയുന്നു...! അച്ചന് തോളില് തട്ടി ആശ്വസിപ്പിക്കുന്നു.)
===========================================
(പാപ്പച്ചന്റെ ഭാര്യ, അന്നമ്മ ഉണ്ണിയീശോയുടെ അടുത്ത് മുട്ടിന്മേല് നിന്ന് കരഞ്ഞ് പ്രാര്ത്ഥിക്കുന്നു.....! പുറകെ സീനായും വന്ന് മുട്ടിന്മേല് നില്ക്കുന്നു.... കരഞ്ഞു പ്രാര്ത്ഥിക്കുന്നു. ബാക്ഗ്രൌണ്ടില് “കരയുന്ന മിഴികളില്” എന്ന ഗാനം... സ്ലോയില്...)
===========================================
(അച്ചന്റെ റൂം - അച്ചനും ട്രസ്റ്റീം ഇരുന്ന് സംസാരിക്കുന്നു.)
അച്ചന്: ഓ... ഞാനിപ്പോ എന്തു പറയാനാ...??? എല്ലാവര്ക്കും അവരവരുടെതായ അഭിപ്രായങ്ങള് ഉണ്ടാവും. അതിപ്പോ എന്ത് കാര്യമെടുത്താലും. ഇപ്പോ പാപ്പച്ചനേം കുടുംബത്തേം സഹായീക്കുകാന്നുള്ളത് നമ്മടെ കടമയാ...!! അല്ലെങ്കില് നമ്മളെന്ത് ക്രിസ്ത്യാനിയാ..?? എന്ത് ക്രിസ്തുവിന്റെ അനിയായിണെന്നാ പറയുന്നത്..!!
അവറാച്ചന്: അല്ലാ... പാപ്പച്ചനിങ്ങനെയൊക്കെ പള്ളിക്കെതിരെ പ്രവര്ത്തിച്ചിട്ട്.. അവരെ സഹായീക്കണമെന്ന് പറയുന്നതു കൊണ്ടാ ഇങ്ങനെ ആളുകള് അതുമിതും പറയുന്നത്.
അച്ചന്: ശരിയായിരിക്കാം. അയാള് അങ്ങനെ പള്ളിക്കെതിരെ ചെയ്തെങ്കില് അത് അയാളുടെ മാനസികമായ ബുദ്ധിമുട്ടില് ചെയ്തിട്ടുള്ള ഒരു തെറ്റായി കണ്ട് മറന്നു കളയാമെന്നേ. പൈസാ കൊടുത്തപ്പോള് കണ്ടോ.. അവരുടെ കണ്ണ് നിറഞ്ഞത്...?? ഇതു വരെ ഇത്ര അഹംഭവത്തോടെ മാത്രം കണ്ടിട്ടുള്ള ആ അന്നമ്മേനെ കണ്ടില്ലാരുന്നോ...!! എല്ലാം നല്ലതിനായി ദൈവത്തിന്റെ പദ്ധതിയാണെന്ന് കരുതാമെന്നേ...!!!
(അച്ചന്റെ ഫോണ് ശബ്ദിക്കുന്നു. അച്ചന് ഒരു മിനിറ്റെന്ന് കാണിച്ചിട്ട് ഫോണ് എടുക്കുന്നു...)
അച്ചന്: ഹലോ... ആരാ...??? ങ്ഹാ.. അച്ചനായിരുന്നോ...?? പറയച്ചാ...!!! ഓഹോ... അച്ചന് കോളര് ഐഡി പിടിപ്പിച്ചാരുന്നല്ലേ....!!! അത് നല്ല കര്യമാണല്ലോ...!!! അപ്പോ വിളിച്ച നമ്പര് അച്ചനൊന്ന് തന്നേ...!!! ഹേയ്... ഒരു പ്രശ്നോമില്ലാന്നേ...!!! ങ്ഹാ.. പറഞ്ഞോളു... 99.....300.....83....177..!! ഒകെ...!! ഹേയ്.. ഇല്ലാ..... ആരായാലും.. ഞാനതപ്പഴേ മറന്നു....!!! എന്നാല് ശരിയച്ചാ... ഒകെ.. ബൈ...!!
(ഈ നമ്പര് പറയുമ്പോ.... ട്രസ്റ്റി അത് പേപ്പറില് എഴുതിയെടുക്കുന്നു.)
അച്ചന്: മൊബിലില് ഒന്ന് ഡയല് ചെയ്ത് നോക്കിക്കേ. നമ്മളറിയുന്ന ആളുടേതാണെങ്കില് മൊബൈലില് നമ്പര് സേവ് ചെയ്തിട്ടുണ്ടാവുമല്ലോ... അപ്പോ.... പെട്ടന്ന് അറിയാമല്ലോ.
അവറാച്ചന്: അത് ശരിയാ..!!
(എന്ന് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ഡയല് ചെയ്ത് നോക്കുന്നു. മൊബൈലില് നോക്കി മുഖം വിസ്മയത്തിലാവുന്നു. എന്നിട്ട് മൊബൈല് അച്ചനെ കാണിക്കുന്നു...! അച്ചനും നടുങ്ങുന്നു...)
അച്ചന്: ദൈവമേ...!!! ങ്ഹും... കട്ട് ചെയ്തേര് കട്ട് ചെയ്തേര്....!!!
(അവറാച്ചന് ഫോണ് കട്ട് ചെയ്യുന്നു...)
അച്ചന്: ഹോ... പുലിവാല്...!!! പായസമെന്ന് കരുതിയത് പാഷാണമായിപ്പോയല്ലോ...!!
===========================================
സീന് - 20
(ഒരാള് റൂമില് ഇരിക്കുന്നു... അടുത്ത് മൊബൈല് ഫോണും. മൊബൈല് ബെല്ലടിക്കുന്നു. പുറകില് നിന്നും ക്യാമറ ഓടിക്കുന്നു. ക്യാമറ തിരിഞ്ഞ് മുഖം കാണിക്കുന്നു... സജീവ്)
===========================================
(ഊട്ടുതിരുന്നാളിന്റെ അവസാനത്തെ... സാക്ഷ്യം പറച്ചില് നടക്കുന്നു... അന്നമ്മ സാക്ഷ്യം പറയുന്നു...)
അന്നമ്മ: ഞാന് അന്നമ്മ. എന്റെ മോന് സിജോ, കഴിഞ്ഞ ദിവസം കൂട്ടുകാരുമൊത്ത് കളിച്ചുകൊണ്ട് നില്ക്കുമ്പോള് ഒരു ആക്സിഡന്റില് പെട്ടു. രക്ഷപ്പെടുക ബുദ്ധിമുട്ടാണെന്ന് ഡോക്ടര്മാര് പറഞ്ഞു. അതിനിടയില് തന്നെ എന്റെ മകളുടെ ജോലി നഷ്ടപ്പെടുകയും ചെയ്തിരുന്നു. കൂടാതെ എന്റെ ഭര്ത്താവിന്റെ പേരില് ഉണ്ടായ ചില ചീത്തപ്പേരുകള്... എല്ലാം കൂടി ഞങ്ങളുടെ കുടുംബം തകര്ന്നിരുന്നു. ഞങ്ങള് ഒരുപാട് ദൈവത്തില് നിന്ന് അകന്നാണ് ജീവിച്ചിരുന്നത്. എന്നാല്... എല്ലാം നല്ലതിനാണ് എന്ന് പറയുന്നതു പോലെ, അല്ലെങ്കില് ദൈവത്തിന് നമ്മളെക്കുറിച്ച് ഒരു പദ്ധതിയുള്ളതുപോലെ... ദൈവം ഞങ്ങളെ അനുഗ്രഹിച്ചു. ഞാനും കുടുംബവും, പിന്നെ എനിക്കറിയാം നിങ്ങളും എന്റെ മകന് രക്ഷപ്പെടുന്നതിനു വേണ്ടി പ്രാര്ത്ഥിച്ചു. കൂടാതെ കൈയയച്ച് ഞങ്ങളെ സാമ്പത്തികമായിട്ട് സഹായിച്ചു. കഴിഞ്ഞ ദിവസം ഞങ്ങളുടെ മകന്റെ ഓപ്പറേഷന് സക്സസ്സ് ആയി നടന്നു. അവന് അപകട നിലയില് നിന്നും രക്ഷപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. എനിക്കറിയില്ലാ നിങ്ങളോരോരുത്തരോടും എങ്ങനെ നന്ദി പറയണമെന്ന്...!!! അതുപോലെ, എന്റെ മകളുടെ ജെറ്റ് എയര്വേയ്സിലെ ജോലി നഷ്ടപ്പെട്ടിരിന്നു. അതും ദൈവം സഹായിച്ച്, മിനിയാന്ന് അവളെ കിങ്ങ്ഫിഷറിലേക്ക് ജോലിക്കെടുത്തു. പ്രൈസ് ദ ലോര്ഡ്. അതുപോലെ, എന്റെ ഭര്ത്താവ് ചെയ്യാത്ത് കുറ്റത്തിന് ഒരുപാട് വേദനിപ്പിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്തിരുന്നു. എന്നാല് ഇന്നലെ അച്ചനില് നിന്ന് അറിയാന് കഴിഞ്ഞു. ശരിക്കും തെറ്റ് ചെയ്തത് ആര് എന്നറിയാന് കഴിഞ്ഞു എന്ന്. ദൈവത്തിന്റെ പദ്ധതിയായിരുന്നു സംഭവിച്ചതെല്ലാം എന്ന് ഞങ്ങള് വിശ്വസിക്കുന്നു. ഉണ്ണിയീശോ ഞങ്ങളെ എല്ലാ പ്രശ്നങ്ങളില് നിന്നും രക്ഷപ്പെടുത്തി. ഈശോയെ നന്ദി. ഉണ്ണിയീശോയെ സ്തുതി.
(ഇത് ഹൃദ്ദിസ്തമാക്കി പറയേണ്ടവ അല്ലാ...!! അന്നമ്മയുടെ (മനസില് നിന്നും വരുന്ന) സ്വന്തം വാക്കുകളില് ആണ് ഉത്തമം.)
(തുടര്ന്ന് അച്ചന് സംസാരിക്കുന്നു.)
അച്ചന്: ദൈവത്തിനു സ്തുതി. പാപ്പച്ചന് ചേട്ടനേയും കുടുംബത്തേയും ദൈവം അനുഗ്രഹിച്ചിരിക്കുന്നു. മകന് വന് അപകടം തരണം ചെയ്ത് രക്ഷപ്പെട്ട് വരുന്നു. മകളുടെ ജോലി തിരിച്ച് കിട്ടി... കൂടാതെ അവള് നമ്മുടെ സന്ഡേസ്കുളില് ക്യാറ്റിക്കിസം പഠിപ്പിക്കാമെന്നും ഏറ്റിട്ടുണ്ട്. കൂടാതെ നമ്മളിലധികം പേരും ചേര്ന്ന് പാപ്പച്ചന് ചേട്ടനെ വെറുതെ കുറ്റം ആരോപിച്ച് അദ്ദേഹത്തിന്റെ മനസിനെ മുറിവേല്പ്പിച്ചു. അതും അദ്ദേഹം തെറ്റുകാരനല്ലായിരുന്നു എന്ന് ദൈവം കാണിച്ചു തന്നു.
(ഈ സമയം ബിജോ സമൂഹത്തിന്റെ ഇടയില് നിന്നും എഴുന്നേറ്റ് നിന്നു കൊണ്ട്)
(എല്ലാവരും ബിജോയുടെ നേരെ നോക്കുന്നു.)
===========================================
(ബിജോ പള്ളിയിലെ മൈക്കിന്റെ മുന്നില് നില്ക്കുന്നു...)
ബിജോ: ഞാന് ബിജോ. കഴിഞ്ഞ പള്ളിക്കമ്മറ്റി മീറ്റിംഗില് വച്ച് ഞാനും പാപ്പച്ചനും അങ്കിളുമായി ചെറുതായി ഉടക്കേണ്ടി വന്നിരുന്നു. ഞാന്... ഞാന്.... അതില് ഇന്ന് പാപ്പച്ചനങ്കിളോട് ക്ഷമ ചോദിക്കുന്നു. ഒപ്പം... ഇന്ന് നിറഞ്ഞ പശ്ചാത്താപത്തോടെ പറയുവാന് ആഗ്രഹിക്കുന്നു.... എല്ലാവരും എന്നോട് ക്ഷമിക്കണം...!!! ഞാനായിരുന്നു.. പാപ്പച്ചനങ്കിളിന്റെ പേരില് അച്ചനെതിരേയും മറ്റും തെറ്റുകള് ചെയ്തതും പറഞ്ഞ് പരത്തിയതും...!!! അന്ന് പാപ്പച്ചനങ്കിള് എന്നെ അടിതന്ന് വീഴിച്ചതിന്റെ പ്രതികാരമായിട്ടാണ് ഞാനങ്ങനെ ചെയ്ത്ത...!!! (കരച്ഛിലോടേ ആണ് പറഞ്ഞവസാനിപ്പിക്കുന്നത്...!!!) എനിക്കിന്ന് കുറ്റം ബോദം വല്ലാതെ അലട്ടുന്നു...!! ഞാന് നിങ്ങള്ക്കെതിരായും സ്വര്ഗ്ഗരാജ്യത്തിനെതിരായും തെറ്റ് ചെയ്ത് പോയി... എന്നോട് ക്ഷമിക്കണം...!!!
(സമൂഹത്തിനിടയില് നിന്നും പാപ്പച്ചന് എഴുന്നേറ്റ് വരുന്നു. പാപ്പച്ചന് ബിജോയുടെ തോളത്ത് പിടിച്ച് കൊണ്ട് പറയുന്നു...!)
പാപ്പച്ചന്: സാരമില്ലാ. എനിക്ക് നിന്നോട് ഒരു വിരോധവുമില്ലാ. തെറ്റ് എന്റെ ഭാഗത്തും ഉണ്ട്.
(അച്ചനും അടുത്ത് വരുന്നു....)
അച്ചന്: എല്ലാം ദൈവത്തിന്റെ ഒരു പദ്ധതിയായി കാണാം... ഇതില് നിന്നൊക്കെ നമുക്ക് പലതും പഠിക്കാന് ദൈവം അവസരം ഒരുക്കി തരികയാണ് ചെയ്തിരിക്കുന്നത്...!! നമുക്കിടയില് എന്നും ഇങ്ങനെ ഒത്തിരി സ്നേഹവും ഇത്തിരി ക്ഷമയുമുണ്ടെങ്കില്, നമുക്ക് നമ്മുടെ കുടുംബത്തെ മാത്രമല്ലാ... ഇടവകയേയും സമൂഹത്തേയും തന്നെ ഒറ്റക്കെട്ടാക്കി കൊണ്ടുപോകാന് കഴിയും...!!! കഴിയണം...!!!
(എല്ലാവരും എഴുന്നേറ്റ് നിന്ന് കൈ കൊട്ടുന്നു. ഒപ്പം ബാക്ക്ഗ്രൌണ്ടില് “ശ്രീയേശു നായക കന്യാസുതാ...” എന്ന ഗാനം....)
===========================================
ശുഭം
------------------------------------------------------------------------------
അങ്ങനെ എന്റെ ആദ്യസിനിമ - “സാന്ത്വനതീരം” പൂര്ണ്ണമായി. ആദ്യപ്രദര്ശനത്തിനോട് അനുബന്ദിച്ച് ബഹു. കല്യാണ് രൂപതാ ബിഷപ് മാര് തോമസ് ഇലവനാലിന്റെ കൈയില് നിന്നും എനിക്ക് ഒരു ചെറിയ പുരസ്കാരവും തരാന് ഇടവക മറന്നില്ല. ഒരു പക്ഷെ ഇതാവും എന്റെ ജീവിതത്തിലെ ഏറ്റവും സന്തോഷം നിറഞ്ഞ നിമിഷങ്ങള്. അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നവരില് 99% ആളുകളുടെയും “കൊള്ളാം“ “നല്ലത്“ “ആശംസകള്“ എന്നൊക്കെ ഉള്ള വാക്കുകളേക്കാള് അധികമയി ഇനി ഒരു സമ്മാനവും എനിക്കിനി ലഭിക്കാനില്ലാ എന്നു ഞാന് വിശ്വസിക്കുന്നു.

എന്റെ ഈ പുതിയ വിജയത്തിനു പുറകില് പ്രവര്ത്തിച്ച, സഹായകമായ കരങ്ങള് അനവധി ആണ്. സിനിമ എടുക്കുന്നതിലേക്കായി ക്യാമറ തന്ന് സഹായിച്ച ലതാമ്മ (ലത പരമേശ്വരന്), ക്യാമറയും ഏഡിറ്റിഗും ഭംഗിയാക്കിയ രജീഷ് പൊതുവാള്, എനിക്കെന്നും സഹായമായി നിന്ന... നില്ക്കുന്ന വിജില് കുമാര്, എന്നെ പ്രോത്സാഹിപ്പിച്ച സാന്ത്വനമലയാളം കുടുംബത്തിലെ ഓരോരുത്തരും, പിന്നെ... വിക്രോളിയിലെ ജോസഫ് ചേട്ടനും, റോസ് ചേച്ചിയും, എന്റെ സുഹൃത്ത് സ്റ്റെല്ലാ തട്ടിലും, കൂടാതെ ഉപാധികള് ഇല്ലാതെ എന്റെ സിനിമയില് അഭിനയിച്ച് അതിനെ ജീവസുറ്റതാക്കി മാറ്റിയ വിക്രോളിയിലെ നല്ലവരായ കലാകാരന്മാരോട്. ഗാനരചന നിര്വഹിച്ച മേരിയാന്റിയോട്, സംഗീതം പകര്ന്ന സെബാസ്റ്റ്യന് ചേട്ടനോട്....! അതിലുമപ്പുറെ ഇങ്ങനെ ഒരു സംരംഭം അനുവധിച്ചു തന്ന ബഹുമാനപ്പെട്ട ഇന്ഫന്റ് ജീസസ് പള്ളി വികാരി ഫാ. വിന്സന്റ് കണിമംഗലത്തുകാരനോട്... എന്റെ ഹൃദയം നിറഞ്ഞ നന്ദി അറിയിക്കുന്നു...!!!
------------------------------------------------------------------------------
അങ്ങനെ എന്റെ ആദ്യസിനിമ - “സാന്ത്വനതീരം” പൂര്ണ്ണമായി. ആദ്യപ്രദര്ശനത്തിനോട് അനുബന്ദിച്ച് ബഹു. കല്യാണ് രൂപതാ ബിഷപ് മാര് തോമസ് ഇലവനാലിന്റെ കൈയില് നിന്നും എനിക്ക് ഒരു ചെറിയ പുരസ്കാരവും തരാന് ഇടവക മറന്നില്ല. ഒരു പക്ഷെ ഇതാവും എന്റെ ജീവിതത്തിലെ ഏറ്റവും സന്തോഷം നിറഞ്ഞ നിമിഷങ്ങള്. അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നവരില് 99% ആളുകളുടെയും “കൊള്ളാം“ “നല്ലത്“ “ആശംസകള്“ എന്നൊക്കെ ഉള്ള വാക്കുകളേക്കാള് അധികമയി ഇനി ഒരു സമ്മാനവും എനിക്കിനി ലഭിക്കാനില്ലാ എന്നു ഞാന് വിശ്വസിക്കുന്നു.
എന്റെ ഈ പുതിയ വിജയത്തിനു പുറകില് പ്രവര്ത്തിച്ച, സഹായകമായ കരങ്ങള് അനവധി ആണ്. സിനിമ എടുക്കുന്നതിലേക്കായി ക്യാമറ തന്ന് സഹായിച്ച ലതാമ്മ (ലത പരമേശ്വരന്), ക്യാമറയും ഏഡിറ്റിഗും ഭംഗിയാക്കിയ രജീഷ് പൊതുവാള്, എനിക്കെന്നും സഹായമായി നിന്ന... നില്ക്കുന്ന വിജില് കുമാര്, എന്നെ പ്രോത്സാഹിപ്പിച്ച സാന്ത്വനമലയാളം കുടുംബത്തിലെ ഓരോരുത്തരും, പിന്നെ... വിക്രോളിയിലെ ജോസഫ് ചേട്ടനും, റോസ് ചേച്ചിയും, എന്റെ സുഹൃത്ത് സ്റ്റെല്ലാ തട്ടിലും, കൂടാതെ ഉപാധികള് ഇല്ലാതെ എന്റെ സിനിമയില് അഭിനയിച്ച് അതിനെ ജീവസുറ്റതാക്കി മാറ്റിയ വിക്രോളിയിലെ നല്ലവരായ കലാകാരന്മാരോട്. ഗാനരചന നിര്വഹിച്ച മേരിയാന്റിയോട്, സംഗീതം പകര്ന്ന സെബാസ്റ്റ്യന് ചേട്ടനോട്....! അതിലുമപ്പുറെ ഇങ്ങനെ ഒരു സംരംഭം അനുവധിച്ചു തന്ന ബഹുമാനപ്പെട്ട ഇന്ഫന്റ് ജീസസ് പള്ളി വികാരി ഫാ. വിന്സന്റ് കണിമംഗലത്തുകാരനോട്... എന്റെ ഹൃദയം നിറഞ്ഞ നന്ദി അറിയിക്കുന്നു...!!!
Comments
അ, ആ, ഇ, ഈ, ഉ, ഊ....
സിനിമയില് ഇത് നീ നന്നായി ചെയ്തു....
ബാക്കിയൊക്കെ വഴിയേ ശരിയായിക്കോളും...
എല്ലാ ഭാവുകങ്ങളും.....
നീ ഇനിയും നന്നായി വരും...ചക്കരയുമ്മ...
ചാത്തനേറ്: ബിജോ ആയി അഭിനയിച്ചതു താങ്കള് തന്നാണോ?
അഭിനന്ദനങ്ങള് .. തിരക്കഥ വായിച്ചു,
വളരെ നന്നായിരിക്കുന്നു, ഒരു ഗുണപാഠത്തൊടെ ആദ്യസംരംഭം പൂര്ത്തിയാക്കിയതില് വളരെ സന്തോഷം ..ഫോട്ടോകള് നന്നായിരിക്കുന്നു...
ജോസ്മോനെ ഇതോന്ന് യൂട്യൂബില് ആക്കിയോ അല്ലതെയോ കാണാന് തരമാക്കാന് ശ്രമിക്കാമോ ?
നന്മകള് നേരുന്നു ഇനിയും കൂടുതല് ഉയരങ്ങളില് എത്തുവാന് പ്രാര്ത്ഥിക്കുന്നു...
ജോസിനത് കഴിയും...
(ഭാവുകങ്ങള്..)